Buchta , XIX/XX w.

Typ : fortepian skrzydłowy, krótki z mechaniką wiedeńską

stan : instrument przywrócony do stanu grającego przez Jerzego Wiśniewskiego

Typowy dla przełomu wieków (XIX/XX) przykład krótkiego, gabinetowego instrumentu z mechaniką wiedeńską. Instrumenty takie są wciąż jeszcze bardzo często spotykane w południowej części Polski (dawne Cesarstwo Austro-Węgierskie, Śląsk).

Fortepiany takie bardzo dobrze ukazują decydujący wpływ rodzaju zastosowanej mechaniki na odczucie grającego i dźwięk instrumentu. Pomimo późnej konstrukcji z metalową ramą i krzyżowym układem strun instrument zachowuje charakterystyczną wiedeńskość: szybkość ataku bez tak charakterystycznej dla instrumentów wyposażonych w mechanikę angielską „bezwładności” i amortyzacji, możliwość uzyskiwania efektu sforzato (silny atak, po którym następuje natychmiastowe zgaszenie dźwięku) i nieco perkusyjny charakter dźwięku ułatwiający selektywną artykulację.

Instrument przywrócony został do stanu grającego przez miłośnika fortepianów – pana Jerzego Wiśniewskiego.